In het kort
- De ziekte van Pfeiffer komt door een virus.
- Mogelijke klachten zijn: keelpijn, koorts en dikke, gevoelige halsklieren.
- Pfeiffer gaat vanzelf over, meestal binnen een paar weken.
- Bij erge keelpijn kun je paracetamol nemen.
- Je kunt het beste zo veel mogelijk doorgaan met je dagelijkse activiteiten (school, werk, sport).
- Extra rusten of slapen helpt niet.
paracetamol
Paracetamol werkt pijnstillend en koortsverlagend.
Het is te gebruiken bij verschillende soorten pijn zoals, hoofdpijn, migraine, koorts, griep, verkoudheid, keelpijn, bijholteontsteking, middenoorontsteking, oorpijn door gehoorgangontsteking, artrose, spierpijn, gewrichtspijn en menstruatieklachten.
Voor meer informatie zie Apotheek.nl.Film
- Filmbestand mp4, 1:54 minuten, 12mb
- Audiospoor mp3, 1:54 minuten, 3mb
- Ondertitelingsbestand srt, 2kb
- © 2012-2023 NHG | Gebruiksvoorwaarden
Wat is de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer is een infectie door een virus met keelpijn en koorts. Bijna iedereen krijgt dit virus, meestal zonder dat het klachten geeft.
Pfeiffer komt het meeste voor bij jongeren tot ongeveer 25 jaar. Kinderen jonger dan 10 krijgen het virus ook vaak, maar op die leeftijd geeft de infectie (bijna) geen verschijnselen.
Bij volwassenen komt Pfeiffer weinig voor, omdat bijna alle volwassenen ooit een infectie met het virus hebben gehad. Ze hebben daardoor afweerstoffen gemaakt tegen het virus.
Wat zijn de verschijnselen van de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte begint vaak met:
- keelpijn
- koorts
- en pijnlijk opgezette klieren voor en achter in de hals. Ook op andere plekken van je lichaam kunnen de klieren vergroot zijn.
Op de keelamandelen zit vaak een wit vlekkerig of grijs slijmerig laagje.
De keelpijn duurt vaak langer dan een week. Soms heeft iemand met Pfeiffer geen keelpijn.
Op het gehemelte kunnen kleine bloeduitstortinkjes zichtbaar zijn.
Bij sommigen is de lever gevoelig en tijdelijk vergroot. Soms kan iemand met Pfeiffer geelzucht krijgen. Dit heeft te maken met de lever die tijdelijk minder goed werkt. Dit gaat meestal vanzelf over.
Andere mogelijke klachten zijn hoofdpijn, misselijkheid, zweten en hoesten.
Soms duurt de ziekte langer dan een paar weken. Dan is moeheid het meest opvallende verschijnsel.
De meeste mensen die het Pfeiffer-virus bij zich dragen, worden er niet ziek van.
Hoe ontstaat de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door een virus (het epstein-barr virus). Het virus zit in het speeksel. Het is niet precies bekend hoe het virus wordt overgedragen. Omdat het virus misschien ook door zoenen wordt overgebracht, wordt de ziekte van Pfeiffer ook wel ‘kissing disease’ genoemd.
Nadat je het virus gekregen hebt, duurt het 4 dagen tot 7 weken voordat de eerste ziekteverschijnselen beginnen. Je kunt het virus overdragen aan anderen, maar de kans is klein dat zij er ook ziek van worden.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond?
Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben.
Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Wat kun je zelf doen bij de ziekte van Pfeiffer?
Het is het beste om je dagelijkse dingen zo veel mogelijk te blijven doen, zoals naar school, werken en sporten.
Extra rusten of slapen helpt niet. Als je je ziek voelt en koorts en pijn hebt, dan kun je in bed blijven. Maar het hoeft niet.
Je kunt eten waar je zin in hebt (gezond eten is natuurlijk altijd belangrijk).
Je hoeft geen speciale dingen te doen of te laten om besmetting van anderen te voorkomen. Dus apart bestek, kopjes, handdoeken en zoenen vermijden zijn niet nodig. Bijna iedereen krijgt het virus toch een keer, en meestal zonder er ziek van te worden.
Medicijnen bij de ziekte van Pfeiffer
Er zijn geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer.
Een keelontsteking kan veel pijn doen. Zorg dan voor goede pijnstilling.
- Je kunt 4 keer per 24 uur 500 mg paracetamol nemen. Bij ernstige slikpijn kun je de paracetamol ook als oplostablet, drank of zetpil nemen.
- Helpt dit te weinig, dan kun je (als je 15 of ouder bent) meer paracetamol nemen: 4 keer per 24 uur 1000 mg paracetamol (gedurende 2 tot 3 dagen).
- Als de maximale hoeveelheid paracetamol niet helpt, zijn andere pijnstillers (NSAID's) een mogelijkheid, zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Let op: Heb je maag-, hart-, darm-, vaat- of nierproblemen? Of gebruik je medicijnen? Of heb je ooit een allergische reactie gehad na een NSAID? Overleg dan altijd eerst met de huisarts voordat je deze pijnstillers gaat slikken. Kijk voor risico's bij NSAID's.
Antibiotica hebben bij de ziekte van Pfeiffer geen zin. Heb je Pfeiffer en neem je toch antibiotica, dan is de kans groot dat je onder de jeukende, rode vlekjes komt te zitten. De vlekjes komen dan door de ziekte van Pfeiffer en bijna nooit door een allergie voor de antibiotica.
paracetamol
Paracetamol werkt pijnstillend en koortsverlagend.
Het is te gebruiken bij verschillende soorten pijn zoals, hoofdpijn, migraine, koorts, griep, verkoudheid, keelpijn, bijholteontsteking, middenoorontsteking, oorpijn door gehoorgangontsteking, artrose, spierpijn, gewrichtspijn en menstruatieklachten.
Voor meer informatie zie Apotheek.nl.Hoe gaat het verder bij de ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer kan bijna nooit kwaad en gaat vanzelf over. Hoelang je klachten hebt, is niet te voorspellen. Meestal blijft het bij een keelontsteking die binnen een paar weken over is. Heel soms kan er weken tot maanden moeheid blijven.
Als eenmaal is aangetoond dat je Pfeiffer hebt, is verdere controle niet nodig. Controle van het bloed heeft geen zin. Je kunt je nog steeds ziek voelen, terwijl het bloed geen afwijkingen meer laat zien.
Het komt bijna nooit voor dat iemand na Pfeiffer de ziekte nog een keer krijgt.
Meer informatie over de ziekte van Pfeiffer
We hebben deze informatie gemaakt met de richtlijn voor huisartsen over acute keelpijn.